تأثیر اقدامات تأمینی و تربیتی در پیشگیری از تکرار جرم مجرمین خطرناک و سابقه‌دار

زمینه و هدف: اقدام تأمینی و تربیتی واکنشی است مبتنی بر حمایت پیشگیرانه و به وسایل و تدابیری اتلاق می‌شود که در خصوص افراد خطرناک به کار می‌برند. هدف از این پژوهش تأثیر اقدامات تأمینی و تربیتی در پیشگیری از تکرار جرم مجرمین خطرناک و سابقه‌دار در زندان مشهد می‌باشد. روش‌شناسی: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری کلیه زندانیان خطرناک به استعداد 36 نفر که بصورت صورت تمام شمار انتخاب شده‌اند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه محقق ساخته است. برای تعیین روایی پرسشنامه از روایی صوری استفاده گردید، برای پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که ضریب آن 85/0 بود. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تی تک نمونه‌ای و آزمون فریدمن، استفاده شده است. یافته‌ها:مؤلفه‌های شناسایی شده مؤثر در پیشگیری از تکرار جرم مجرمین خطرناک و سابقه‌دار در زندان مرکزی مشهد، فعالیت‌های بازپروری، فرهنگی، مذهبی و ورزشی است. در این بین فعالیت‌های بازپروری با میانگین (16/4) بیشترین تأثیر و فعالیت‌های فرهنگی با میانگین (24/3) کمترین تأثیر را دارد. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان می‌دهد، اقدامات تربیتی و تأمینی اگر به حکم قانون و توسط قاضی و بر اثر وقوع جرم، متناسب با استعداد، منش و سوابق افراد خاطی و خطرناک به کاربرده شود می‌تواند در پیشگیری از تکرار جرم مجرمین خطرناک و سابقه‌دار عامل مهم و اساسی باشد.